ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ

Πορτογαλία (Αζόρες, Μαδέιρα), Ισπανία (Κανάριοι νήσοι), Αργεντίνη, Αυστραλία, Μπαχάμες; Μπαγκλαντές, Μπαρμπάντος, Βραζιλία, Καμπότζη, Καναδάς, Νησιά Κέιμαν, Χιλή, Κίνα, Νήσοι Cocos, Κολομβία, Κονγκό, Νήσοι Κουκ, Κόστα Ρίκα, Κροατία, Κούβα, Ακτή Ελεφαντοστού, Δανία, Αίγυπτος, Γαλλία, Γερμανία, Γιβραλτάρ, Χονγκ Κονγκ, Ινδία, Ιράν, Ισραήλ, Ιταλία, Ιορδανία,  Κουβέιτ, Μάλτα, Μικρονησία, Μαρόκο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Ομάν, Παναμάς, Παπούα Νέα Γουινέα, Περού, Πουέρτο Ρίκο, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Σεϋχέλλες, Σιέρα Λεόνε, Σιγκαπούρη, Νησιά Σολομώντα, Σομαλία, Ισπανία, Σρι Λάνκα, Σουδάν.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο χρωματισμός του είδους είναι μαύρο έως σκούρο γκρι ενώ η κοιλιά του είναι πιο ανοιχτόχρωμη. Έχει λεπτό σώμα με ένα επίμηκες, κωνικό κεφάλι και 44 δόντια. Τα δόντια είναι κωνικά και υπάρχουν 14–21 στην άνω γνάθο και 16–24 στην κάτω γνάθο. Το ραχιαίο πτερύγιο έχει σχήμα δρεπανιού και τα πλευρικά πτερύγια είναι στενά, κοντά και μυτερά, με ένα χαρακτηριστικό εξόγκωμα στο μπροστινό άκρο του πτερυγίου. Τα θηλυκά φτάνουν σε μέγιστο μέγεθος 5μ σε μήκος και 1.200 κιλά σε βάρος και τα αρσενικά μήκους 6μ και 2.300 κιλά. Τα αρσενικά είναι περίπου 10-15% μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Τα νεογέννητα μπορεί να έχουν μήκος 1,5–2,1μ. Η θερμοκρασία του σώματος κυμαίνεται από 36–37,2 °C, και αυξάνεται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.

Ζει σε κοπάδια 10-20 ατόμων, αν και αυτές οι μικρότερες ομάδες μπορούν να αποτελούν μέρος μεγαλύτερων ομάδων. Το είδος είναι άκρως κοινωνικό και μπορεί να ταξιδέψει σε ομάδες με περισσότερες από 500 άτομα ανάλογα την περιοχή. Το είδος προτιμά τα τροπικά έως τα θερμά-εύκρατα νερά και πολλές παρακείμενες θάλασσες. Το είδος ανιχνεύεται συνήθως σε βαθιά ωκεάνια νερά, αλλά συχνά παρατηρείται σε παράκτια και πελαγικά ύδατα με βάθη άνω των  1000 μέτρων.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, η Pseudorca crassidens έχει αναφερθεί όλο το χρόνο κυρίως στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία. Ωστόσο, οι θεάσεις είναι σπάνιες που υποδηλώνουν ότι το είδος είναι  «επισκέπτη» σε αυτά τα. Η ψευδόρκα είναι είδος της ελληνικής πανίδας των θαλασσίων θηλαστικών από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, αλλά οι εμφανίσεις του είδους στην Ελλάδα τα τελευταία 19 χρόνια είναι σπάνιες. Στο Βόρειο Αιγαίο Πέλαγος οι αναφορές ξεκίνησαν το 1999, καθιστώντας αυτές τις παρατηρήσεις τις πρώτες που επιβεβαιώνουν την παρουσία του είδους σε αυτήν την περιοχή της Ελλάδας.

Όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, έχουν αναφερθεί πολλά γεγονότα μαζικού εκβρασμού του είδους που αφορούσαν έως και 150 ζώα στα ευρωπαϊκά ύδατα, αλλά, απροσδόκητα, τα περισσότερα από αυτά συνέβησαν στη Βόρεια Θάλασσα και ιδιαίτερα στις ακτές του Ηνωμένου Βασιλείου τη δεκαετία 1920-1930 (Evans 2003). Από τη δεκαετία του 1990, έχουν καταγραφεί μόνο μερικοί σποραδικοί εκβρασμοί.